
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، عباس عبدی در کتاب «تحول نامگذاری کودکان تهرانی 1394 ـ 1375» می نویسد: شناخت تحولات نامگذاری کودکان یکی از منابع مفید و قابل اطمینان برای شناخت تحولات فرهنگی در جامعه ایران است.
در بخشی از مقدمه این کتاب که توسط پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده، میخوانیم: چرا تحلیل نامگذاری کودکان اهمیت دارد؟ پاسخ به این پرسش در امر مستتر است که رسیدن به یک تحلیل معتبر از تحولات فرهنگی نیازمند ارائه و مطالعه برخی از شاخصهای فرهنگی است که با تغییراتشان شواهدی از تغییرات فرهنگی در جوامع مختلف را به دست میدهند. نام کودک یکی از دقیقترین اطلاعات ثبتی است و بررسی تغییرات در نامگذاری کودکان در بازههای مختلف زمانی برحسب ارزشهای مستتر در هر نام میتواند به درک سیر تحول بخشی از عناصر فرهنگی کمک کند.
این موضوع در جامعهای چون ایران که حساسیتهای مذهبی و اعتقادی و نظارت بر انتخاب های افراد بهنسبت بیشتر از جوامع توسعهیافته است اهمیت بیشتری پیدا میکند، چرا که پدران و مادران هنگام انتخاب نام فرزند در یکی از آزادترین شرایط انتخاب ترجیحات فرهنگی هستند هرچند بیشتر بودن این آزادی نیز نسبی و در مقایسه با آزادی آنان در سایر زمینههاست.
پیش از این دو پژوهش در زمینه نامگذاری انجام دادهام که هر دو در کتاب چهار پژوهش در جامعهشناسی فرهنگ، منتشر شدهاند.
اولین پژوهش تحت عنوان «تحول نامگذاری کودکانی تهران (1375 ـ 1345)» و به سفارش مرکز پژوهشهای بنیادی معاونت پژوهشی و آموزشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1376 و 1377 انجام شد.
پژوهش دوم نیز به سفارش همان مرکز، تحول نامگذاری کودکان را در میان چهار گروه قومی ایران (بلوچ، ترکمن، کرد و عرب 1378 ـ 1345) مورد بررسی قرار داد که در سال 1380 تا 1382 به انجام رسید.
مطالعه حاضر در ادامه مطالعه اول نامگذاری کودکان تهرانی در فاصله سالهای 1375 تا 1394 و به سفارش پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که جانشین مرکز پیشین است انجام شده که مجموع این دو پژوهش میتواند نیم قرن تحول نامگذاری در کودکان تهرانی را تحلیل و از خلال آن بخشی از تحولات فرهنگی در ایران را معرفی کند.
به گفته نویسنده کتاب، بدون شک اولین نماد فرهنگی که با فردی پس از تولدش همراه میشود و معمولا تا پایان عمر نیز همراه اوست، نامی است که پدر و مادر بر وی مینهند و دیگران نیز او را بدین نام میخوانند، شاید به دلیل همین عمومی بودن و همراهی همیشگی است که توجه به آن کمتر است.
همچنین ممکن است به دلیل ثبات بلندمدت آن، حساسیتها را به خود جلب کند و تنها در مواقعی که تغییراتی قابل توجه در آن ایجاد میشود، توجه پژوهشگران را معطوف به خود کند.
عباس عبدی در این کتاب می نویسد: تحولات چند دهه اخیر ایران در عرصههای فرهنگ نیز منعکس شده و از آنجا که نامگذاری ارتباط نزدیکی به مسأله فرهنگ دارد، بخشی از تغییرات فرهنگی در نامگذاری کودکان خود را نشان داده است. بدین لحاظ شناخت تحولات نامگذاری کودکان یکی از منابع مفید و قابل اطمینان برای شناخت تحولات فرهنگی در جامعه ایران است.
کتاب «تحول نامگذاری کودکان تهرانی 1394 ـ 1375» نوشته عباس عبدی با شمارگان 500 نسخه در 148 صفحه به بهای 80 هزار ریال از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات روانه بازار نشر شده است.
فراهنگ ** 1880 ** خبرنگار: پروین اروجی * انتشار: امید غیاثوند
انتهای پیام /*